Half-normal family

Polski tytuł: "Prawie normalna rodzina"

Opis: Kiedy serca porzuconej meluzyny i rozwiedzionego człowieka połączą się w jedno, możecie być pewni, że taka rodzina będzie jedyna w swoim rodzaju. Camille mając jedną córkę dołączyła do Daniela i jego trójki dzieci, którzy nie oponowali przed kontaktem z mitycznymi istotami. Ta historia przedstawia życie Lynnette - córki Camille, która z inicjatywy przybranej siostry trafia do nadzwyczajnej szkoły zarówno dla mitycznych istot, jak i ludzi! Cała podróż pomoże jej spojrzeć na świat innymi oczami, pozna prawdę na temat relacji ludzko-mitycznych i dowie się ile magii naprawdę drzemie głęboko w jej sercu.

Początek słowami Lynnette: Można powiedzieć, że wszystko zaczęło się, gdy moje mamy zapragnęły założyć swoją własną rodzinę. Postarały się o dawcę i... oto jestem! Prześliczna mała meluzyna z Marseille na południu Francji. Ale ich szczęście nie trwało długo. Mama-Martine została pokonana przez obowiązki macierzyńskie oraz małżeńskie i po prostu zostawiła mamę-Camille, gdy miałam zaledwie trzy lata. Nie pamiętam jej w ogóle i nie chcę pamiętać. Mama trzymała się dzielnie przez kolejne dwa lata, ale samotność dawała się jej we znaki. I wtedy poznała jego: przystojnego i zabawnego człowieka o sercu tak czystym i głębokim, że aż zadziwiające, że jego była żona zostawiła go dla innego. Ale na szczęście nasze rodziny się połączyły! Dostałam od losu trójkę nowego rodzeństwa, a niedługo potem na świat przyszedł także Marcel - jeden z najrzadszych mężczyzn-meluzyn na świecie! Moje nowe życie nabrało rozpędu i zaczęłam uczęszczać do szkoły dla ludzi, co było wyzwaniem, uwierzcie! Ale na moje szesnaste urodziny siostra podarowała mi najlepszy prezent pod słońcem! Zapisała mnie do Ortros High, gdzie uczęszczają także istoty mityczne takie jak ja! Rodzice długo się namyślali, aż w końcu podjęli decyzję o przeprowadzce całą rodziną, bym mogła się uczyć w miejscu bardziej przystępnym. Nie pytajcie mnie o Thomasa - był wściekły, że musi porzucić swoich przyjaciół i klub sportowy z mojego powodu... ale wierzę, że nowa szkoła mu się spodoba tak samo jak mnie! Dla każdego z nas to będzie nowy, ekscytujący rozdział, który zamierzam przeżyć na całego!

Fabuła: Edith od ukończenia liceum rozpoczęła stałą pracę w policji w Nowym Yorku. Nasza historia zaczyna się w momencie, gdy została przeniesiona do innego miasta, w którym była potrzebna pomoc kogoś doświadczonego. Nie mogąc pogodzić się z perspektywą rozłąki z siostrą, postanowiła poszukać dla niej szkoły właśnie tam. I trafiła na wzmianki o Ortros High. Ku zdziwieniu wszystkich domowników, rodzice postanowili o przeprowadzce całej rodziny do nowego miasta.

Lynnette od razu znalazła wspólny język z dwiema dziewczynami ze swojej klasy, Thomas chodził obrażony przez trzy tygodnie za utratę starych przyjaciół, a Hugo nie mógł doczekać się przerwy świątecznej, by przyjechać z uniwersytetu i zobaczyć nowy dom. Edith szybko zaaklimatyzowała się w nowej pracy i codziennie przyjeżdżała pod szkołę rodzeństwa, by ich odebrać. Miała okazję posłuchać licznych historii licealnych, z których jedną z nich była wymagająca nauczycielka historii, która miała uwziąć się na Soleil - jednej z przyjaciółek Lynnette. 

Edith postanowiła interweniować i udać się do owej nauczycielki, by wyjaśnić całą sytuację. Czego się nie spodziewała - nauczycielką tą okazała się starsza siostra Soleil, rok młodsza od niej samej Darrielle. Wyjaśniła ona młodej policjantce dlaczego objęła taką, a nie inną taktykę na własną siostrę i kazała jej się nie wtrącać w metody wychowawcze. Zaskoczona i wściekła Edith od razu pognała do licealistek, by wygarnąć im jakiego upokorzenia musiała doświadczyć chcąc im pomóc.

Następnego dnia wróciła do gabinetu Darrielle z przeprosinowym bukietem białych róż. Nie spodziewała się, że były to ulubione kwiaty gargulca. Dziewczyna była oczarowana tym gestem, ale nie zgodziła się na wspólną kolację. Zasłoniła się wieczornym wolontariatem. Jednakże Edith nie chciała odpuścić i po zakończeniu pracy szkoły przekonała Darrielle, żeby dała się zawieźć na ten wolontariat. Zajechały pod katedrę, gdzie policjantka nie chciała zostawić nauczycielki samej. Posprzątały wspólnie wszystkie nawy katedry i na koniec usiadły pośrodku przy wewnętrznej fontannie by odpocząć. Od tego czasu rozmawiały często. Edith odwiedzała Darrielle czasami w pracy, innym razem po pracy, nierzadko sprzątały wspólnie katedrę wieczorami. A na biurku gargulca ciągle stały świeże białe róże. 

W między czasie w mieście pojawiły się przypadki zadziwiających i tajemniczych śmierci oraz zniknięć ludzi i magicznych istot. Soleil podejrzewała swoją siostrę, jako najbardziej wycofaną, tajemniczą, znikającą po nocach. Ona, Lynette i Phoebe śledziły ją całą drogę do katedry, jednak w środku nikogo nie było. Zawiedzione zaczęły wracać inną drogą, przez cmentarz. Tam zostały zaatakowane przez bestię. Może dwie bestie? One ze sobą walczyły? Cudem uciekły przed niebezpieczeństwem i następnego dnia poinformowały dyrektora o wszystkim. Nie uwierzono im... a przynajmniej tak sądziły.

Któregoś dnia Soleil została zaproszona na rozmowę do gabinetu siostry i zauważyła bukiet białych róż. Była wściekła. Od razu pobiegła do Lynnette każąc przemówić swojej siostrze do rozsądku, ale meluzyna odmówiła. Nie zamierzała się wtrącać w życie miłosne Edith, nawet jeśli miałaby się pokłócić z przyjaciółką.

- Będzie tego żałować - wycedziła Soleil i odeszła w przeciwną stronę.

Ale Edith nie żałowała niczego. Z każdym dniem czuła się szczęśliwsza, spełniona. Czuła się ważną częścią życia Darrielle i któregoś wieczora w końcu chciała jej powiedzieć co czuje. Gdy weszła do katedry, poczuła bardzo mocny zapach kadzideł. Okazało się, że gargulec miała podobne plany na ten wieczór. Nie przewidziała jednak jednego. Intensywny zapach kadzideł odurzył Edith i przerażona Darrielle musiała ją zanieść na górę katedry do swojego pokoju. Rano Edith poznała prawdę o tym, że gargulec jest strażniczką katedry i miasta. Obiecała strzec tej tajemnicy.

Kilka dni później Edith chciała spróbować ponownie wyznać swoje uczucia i przyszła po Darrielle do gabinetu, jednak jej tam nie było. Przy ulewnym deszczu, bez parasolki, ruszyła przez cmentarz do katedry. W środku drogi spotkała dziewczynę wracającą po dokumenty. Jedno spojrzenie każdej z nich, Darrielle upuszczająca swoją parasolkę na ziemię i usta złączone w pocałunku, a dookoła strugi deszczu.

Wiele się potem działo w mieście. Pogoń za bestiami, egzaminy w liceum, całe miasto postawione na głowie dla bezpieczeństwa mieszkańców. I kiedy wydawało się, że niebezpieczeństwo jest zażegnane, zorganizowano końcoworoczny bal z koncertem finałowym. To była idealna okazja dla Darrielle, żeby zdradzić światu, że to ona jest Angel - ulubiona gwiazda magicznych istot. Był to również finał jej sporu z siostrą, która po wielu wzlotach i upadkach przekonała się, ile Darrielle dla niej robi.

Koncert przerwały bestie, które udało się zgładzić wspólnymi siłami...

PINTEREST

*◦ ⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯ ◦*⋆✦

*◦ ⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯ ◦*⋆✦

MELUZYNY

  • rasa syren, którym nogi przy kontakcie z wodą zmieniają się w dwa rybie ogony
  • potrafią kontrolować jakiś aspekt powiązany ze stanem ciekłym różnych substancji
  • mieszkają blisko słodkich zbiorników wodnych

GORGONY

  • istoty o wężowych włosach
  • swoim wzrokiem zmieniają w kamień, dlatego większość z nich nosi okulary
  • każda z nich posiada jakiegoś kamiennego zwierzaczka

GARGULCE

  • posągi-demony opiekuńcze z kamienia, które mogą upodobnić się do ludzi
  • każdy z nich może być zrobiony z co najmniej jednego rodzaju kamienia
  • każdemu z nich przyporządkowany jest budynek opiekuńczy, który staje się ich domem
  • gargulec poznaje swój dom po "iskrze", która powstaje między nim a budynkiem
  • po odnalezieniu swojego domu gargulce przestają żywić się zwykłym jedzeniem, a ich pokarmem staje się od tej chwili jakaś emocja lub uczucie
  • emocji tej zawsze towarzyszy jakaś inna, zazwyczaj przeciwna, która sprawia, że pod jej wpływem gargulec traci swoją kamienną wagę i jest niezwykle lekki, co pozwala mu wzbić się w powietrze, jeśli posiada skrzydła
  • jeden gargulec każdego miasta jest opiekunem wszystkich pozostałych, jeśli jego domem jest największy/najwspanialszy budynek np. wieżowiec, katedra, zamek
  • najwyższy gargulec posiada także drugą formę - bestii, która charakteryzuje się wyglądem hybrydy wielu zwierząt oraz zwiększoną mocą i siłą

*◦ ⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯ ◦*⋆✦

*◦ ⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯⎯ ◦*⋆✦

• BOHATEROWIE •

Lynnette ◆

• meluzyna | 16 lat
• ambitna | pomocna | nigdy nie zostawi nikogo w potrzebie

Soleil

• gargulec | 16 lat
• beztroska | pragnąca żyć pełnią życia
• nie znosi, gdy jej starsza siostra (Darrielle) przeszkadza jej w robieniu tego, na co ma ochotę
• urodzona i wychowana w Paryżu | przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, żeby uczyć się w Ortros High

Phoebe ▲

• gorgona | 16 lat
• ciekawska | lubiąca być w centrum uwagi

Edith ▲

• 25 lat | policjantka
• właścicielka suczki owczarka niemieckiego wabiącej się Virus
• ma duże poczucie sprawiedliwości
• Ortros High znalazła, gdy przeglądała informacje o mieście, do którego ją planowali przenieść z powodów pracy
• typ nadopiekuńczej starszej siostry

Darrielle 🗝◆

gargulec Katedry św. Marii Magdaleny | nauczycielka historii | 24 lata
• pożywienie: nienawiść → miłość
• odpowiedzialna | początkowo wydaje się oschła, ale w rzeczywistości to życzliwa dusza | opiekuńcza z natury
• urodzona i wychowana w Paryżu | przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, żeby uczyć się w Ortros High
• była uczennicą Ortros High, kiedy odkryła połączenie miedzy sobą a miejską katedrą
• mieszka na poddaszu Katedry, gdzie przez 8 lat zgromadziła całą wiedzę dotyczącą miasta, gargulców i swojej roli obrońcy
• dla większości magicznych istot znana jako Angel - niezależna wokalistka tworząca otwarcie jako istota nieludzka | nikt nie zna jej prawdziwej tożsamości, dlatego pozostaje jej się wyłącznie uśmiechać, gdy niektórzy jej uczniowie ekscytują się nowymi kawałkami, które nagra

Hugo ●

• 21 lat
• studiuje po drugiej stronie kraju dlatego często dzwoni na kamerce, żeby móc porozmawiać z rodzeństwem i dowiedzieć się nowinek z ich życia

Thomas

• 16 lat
• obrażony na Edith, którą obwinia za decyzję rodziców o przeprowadzce całą rodziną do nowego miasta
• uczeń Ortros High, a dokładniej jego niemagicznej strony
• jest wściekły, że stracił kontakt z przyjaciółmi z poprzedniej szkoły i z klubu koszykówki
• codziennie zamyka się w pokoju, żeby porozmawiać z przyjaciółmi przez komunikatory

Marcel

• meluzyna | 10 lat
• odkrywa świat pod czujnym okiem rodziców i rodzeństwa
• uwielbia weekendy z grami
• jeden z nielicznych mężczyzn-meluzyn | czuje się wyjątkowy

Camille ◆

• meluzyna | biologiczna matka Lynnette i Marcela
• kiedyś była żonata - Martine
• odważna | oddana rodzicielstwu

Daniel

• biologiczny ojciec Edith, Hugo, Thomasa i Marcela
• kiedyś był żonaty - Louisa
• niezwykle ciepły i otwarty 

Nr 083

Komentarze

  1. Cudowny Konspekt tak jak i sam blog. Będę często zaglądać.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Trochę nieprzydatnych faktów o mnie:

Theatre Academy

Królowa Rosatopii na YouTube